آخرین ویرایش : September 30, 2012

اسد بهروزان

شاعر نقاش عکاس

تحصیلات

محل تحصیل

شروع کار بهروزان، هرچند در سال اول دانشجویی در دانشکده‌ زیرزمینی هنرهای زیبا بود،اما، بیشتر از آن، به واسطه دوست‌ صمیمی خود، منوچهر یکتایی، در مدرسه مروی زغال به دست‌ گرفته بود!اغلب کسانی که همزمان با تأسیس دانشکده هنرهای‌ زیبا به آنجا آمده بودند، پیشتر از آن، در مدرسه مروی، تحت‌ تأثیر افکار کمال لملکی و فضای سنتی آن مدرسه بودند.

مناصب و مشاغل

مدرس

دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران

وی استاد تاریخ‌ هنر در همین دانشکده بود و تعداد زیادی از هنرمندان هنر مدرن‌ را در ایران آموزش و پرورش داد.

سایر موارد

نام استادان وی

مادام آشوب

مرتبطین

منوچهر یکتایی

به واسطه دوست خود، اسد بهروزان، به نیویورك خوانده می‌شود. بهروزان چیزهایی در نیویورك دیده بود كه در نقاشی و هنر ایرانی، نبود. و در حرف‌ها، كه به یكتایی می‌زد، عجیب و گیرا بود.
منوچهر یكتایی و اسد بهروزان در مدرسه کمال الملک هم با هم بودند و به دلیل دید متفاوتشان نسبت به شیوه آموزش هنر در آن مدرسه نماندند.

ملیت	کشور ایران

توضیحات بیشتر:

نقاش، شاعر، عکاس و فیلم‌بردار هنری، یکی‌ از مهم‌ترین استادان شفاهی در تاریخ هنر معاصر است.
شروع کار بهروزان، هرچند در سال اول دانشجویی در دانشکده زیرزمینی هنرهای زیبا بود، اما، پیشتر از آن، به واسطه دوست صمیمی خود، منوچهر یکتایی، در مدرسه مروی زغال به دست گرفته بود! اغلب کسانی که همزمان با تأسیس دانشکده هنرهای زیبا به آنجا آمده بودند، پیشتر از آن، در مدرسه مروی، تحت تأثیر افکار کمال‌الملکی و فضای سنتی آن مدرسه بودند.
اسد که شیفته هنر مدرن بود، نقاشان کپی‌کار در مسجد مروی را دیده بود و نمی‌خواست عمر خود را در جهت واقع‌نمایی و اسکیس‌کشی از مجسمه میکل آنژ و گوش دادن به درس‌ معلمینی که جهت توضیح آثار نقاشان تا محمود خان ملک الشعرا جلوتر نمی‌آمدند، تلف کند.در نتیجه، باتوجه به این‌که در اوایل‌ دهه 20 در ایران رویکردی شرق‌شناسانه، توسط مستشرقین، به‌ وجود آمده بود و امکان حضور هنر، در تنفس گاهی مدرن را نمی‌داد، پس از اخذ دیپلم خوش داشت تا به دانشکده حقوق‌ برود.اما بی‌آن‌که بخواهد، در کنکور دانشکده هنرهای زیبا پذیرفته شد. وارد شدن به این دانشکده و طرح رفاقت با دانشجویانی که دیگر هم‌شکل و هم‌فکر اهالی مسجد مروی‌ نبودند،علاقه او را به تحصیل در این رشته بیشتر کرد. هرچند تا یکی دو سال بعد از آمدن کلاس‌های هنرهای زیبا از مسجد مروی به دانشگاه، هنوز استاد علی محمد حیدریان دانشجویان را وادار به زغال‌کشی از روی مجسمه‌های میکل آنژ و طبیعت‌نگاری از روی وقایع‌نگاری‌های استاد خود- کمال الملک- می‌کرد، اما یک مهم قابل انکار نبود و آن این‌که‌ مهم‌ترین سرمنشأ هنر مدرن جهان در همین زیرزمین و در میان‌ دانشجویان داشت دیده، خوانده و مطرح می‌شد؛ چون جدا از استادانی که همه دست‌آموخته کمال الملک بودند، معلمینی‌ فرنگی هم جزو استادان این دانشکده شدند.سالی که اسد بهروزان وارد این دانشکده شد، دانشجویان دوره اول هنوز فارغ التحصیل نشده بودند؛ یعنی می‌شد در میان کسانی نظیر عنقا، ریاضی و ضیاءپور راه رفت، از هنر مدرن حرف زد،با هنر گذشته به ستیز درآمد و نفس تازه کشید. مهم‌تر این‌که، در سال‌ بعد، دانشجویانی وارد سال اول دانشکده خود می‌شدند که‌ اصولا گذشته نقاشی را حتا از غرب خوانده بودند.اینها اغلب‌ کسانی بودند که یک دهه بعد نقاشان مهم ایران تلقی شدند. منصوره حسینی و منیر فرمانفرمائیان(شاهرودی) از مهم‌ترین این تازه‌واردان بودند که در کنار بهروزان و چند تن دیگر،فضای دانشکده را به دو گروه مخالف هم تبدیل می‌کردند.این گروه تازه‌نفس مابین‌ شاگردی از ذهنیت سنتی استاد حیدریان و ذهنیت مدرن مادام‌ آشوب، دومی را پذیرفته بودند.