( از ۱۲۳۰ه.ش. تا ۱۲۴۰ه.ق. )
محمود میرزا در شانزده سالگی و در سال 1230 ق. به دستور پدر خود، فتحعلی شاه، به حکومت نهاوند منصوب گردید. در مدتی که حاکم نهاوند بود، خدمات زیادی از خود بر جای گذاشت. آثار و عمارتهایی که به دستور وی بنا شدند، عبارتند از: قلعه روئین دژ، باغ شاه، روضه خاقان، کاخ همایون، قصر مسعود، منظر محمود، گلشن احمد، بقاع خیر، بقعه امام زاده احمد، بقعه بدیع الزمان، مدرسه محمودیه. پس از حدود ده سال حکمرانی، حکومت این ناحیه را به برادر خود همایون میرزا سپرد.
( از ۱۲۴۱ه.ق. تا ۱۲۴۲ه.ش. )
محمود میرزا در سال 1241 ق. به حکومت لرستان دست یافت. در دوران حکومتش در لرستان بود که با برادر بزرگترش محمدتقی میرزا حسامالسلطنه (حاکم بروجرد و بختیاری)، اختلافی بر اثر نزاع میان دو قبیله ساکی و سکوند پیدا کرد که سپهر، مؤلف ناسخ التواریخ، آتش فتنه را میان دو برادر خاموش و نزاع آنان را مبدل به آشتی ساخت، اما دیری نپایید که دوباره آتش خفته بیدار شد و این بار نزاع دو طرفه به شکست محمود میرزا انجامید و خرمآباد به دست لشکریان حسامالسلطنه افتاد. به همین جهت، فتحعلی شاه منشور حکومت لرستان را به نام حسامالسلطنه صادر کرد و محمود میرزا به ناچار به تهران احضار شد.