سید عبدالوهاب صالح

مقدمات علوم دینی را در زادگاهش و نیز در رشت نزد حاج میرزا علی مجتهد رشتی فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۱۰ ه.ق به نجف اشرف رفت و نزد آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و ملا علی نهاوندی و ملا علی شربیانی بهره‌های علمی فرا گرفت و پس از ۱۲ سال در اواخر سال 1322 ه . ق به رشت مراجعت نمود.

منتخب دوره اول مجلس موسسان.

وقتی که میرزا کوچک خان در جنگل قیام کرد و به پیروزی هایی دست یافت و علناً و رسماً سازمانی به نام «هیئت اتحاد اسلام» در کسما تاسیس کرد، آقای صالح در آن هیئت با عنوان ریاست به کار پرداخت. پس از پایان کار جنگل، کماکان در رشت به امور اجتماعی مشغول بود و مرجعیت داشت.

از فعالان این جنبش در گیلان بود.

در استبداد صغیر و قیام محمد علی شاه بر ضد مشروطه که منجر به توپ بستن مجلس و دستگیری آزادیخواهان شد ، سید عبدالوهاب به فرمان پادشاه، نفی بلد و به مشهد اعزام گردید . بعد از مدت سه ماه پادرمیانی عده ای از اعاظم اجازه بازگشت یافت به این شرط که مقیم رشت نشود. لاجرم به ضیابر زادگاه خود عزیمت کرد. بعد از قیام مشروطه طلبان رشت و قتل آقا بالاخان سردار افخم حاکم مستبد گیلان و تشکیل مجدد انجمن ایالتی، آقا سید الوهاب صالح به رشت منفصل و قوای روس در شهرهای تبریز، رشت و انزلی به تعرض مسلحانه پرداختند، بسیاری از آزادیخواهان دستگیر و برخی از آنها بر اثر محاکمات قلابی در رشت و انزلی از طرف نکراسف کنسول وقت روس در رشت به دار آویخته شدند. در این جریان آقا سید عبدالوهاب صالح و جمعی از سران را مغلولاً به بادکوبه فرستاده و در شهر گرداندند که پس از پایان ماجرا و رهایی از زندان، آقای صالح و فرزند ارشدش سید صالح صالح (ایشان از دانشمندان گیلان و رییس یکی از شعب دیوان کشور بودن) از راه بادکوبه عازم استانبول شدند و از آنجا از طریق حلب و بغداد راهی عتبات عالیات گردیدند. سه سال پس از این ماجرا؛ یعنی در ایامی که جنگ بین الملل اول آغاز شد، آقا سید عبدالوهاب خود را به رشت رسانید.