تحصیلات خود را در ادبیات فارسی و مقدمات عربی و حسن خط و انشاء رسائل و قواعد سخنوری نزد معلمین خصوصی فرا گرفت. وی یکی از نویسندگان برجسته و خوش خط زمان خود محسوب می شد.
او در دربار ناصرالدین شاه با سمت پیشخدمتی شروع به کار کرد و به تدریج در زمان آن شاه به مشاغلی از جمله، ریاست تفنگداران شاهی، ریاست خلوت همایونی و منشی حضور شاه با القاب امین خلوت و وزیر مخصوص، نایل شد. او در اوائل سلطنت مظفرالدین شاه وزارت دربار و بعد وزارت عدلیه را داشت.
در زمان محمدعلی شاه دو نوبت حکومت فارس و یک نوبت حکومت کرمان و تهران را داشت و به لقب صاحب اختیار ملقب گردید. او از رجالی بود که با نزدیکی به محمدعلی شاه و دادن وعده های مسرتبخش به شاه، دنبال این بود که اساس مشروطیت را بر هم بزند.
در سلطنت احمدشاه به ایالت خراسان مامور شد و در کابینه مستوفی الممالک سمت وزارت جنگ را داشت.
از سال 1334 به بعد رئیس دفتر مخصوص احمدشاه گردید و قریب ده سال در این سمت انجام وظیفه کرد.
غلامحسین غفاری از رجال ادیب و دانشمند محسوب می شد، غالب مورخین و تذکره نویسان از صاحب اختیار به نیکی یاد کرده اند.
